#

Przyczyny i leczenie

Nasze domowe mruczki, tak jak każde inne stworzenia, również narażone są na wszelkiego rodzaju nowotwory. Jednak najczęstsza odmiana raka występująca u kotów to chłoniak, zwany też chłoniakomięsakiem. Szacuje się, że ten rodzaj to nawet 30-40% wszystkich nowotworów występujących u kotów.

- Przyczyny chłoniakomięsaka u kotów

Wśród wielu przyczyn występowania nowotworu, jakim jest chłoniak u kotów. Wyróżniamy między innymi:

- uwarunkowania i predyspozycje genetyczne.

Istnieją rasy kotów, które posiadają predyspozycje do rozwoju tej formy raka. Wśród nich mamy koty orientalne i syjamskie. Zapadają inne też najczęściej na postać śródpiersiową chłoniaka.

- czynniki molekularne,

- infekcje wirusowe,

Wśród infekcji wirusowych u kotów, mogących stymulować powstawanie raka u kotów jest głównie wirus białaczki zakaźnej (FeLV). Wnioski takie można wyciągnąć z wszelakich badań i doświadczeń, gdzie pozytywne wyniki badań nad obecnością wirusa wykazuje; 80% kotów z formą śródpiersiową, 60% z postacią wieloogoniskową i 30% z pokarmową.



 

NAJCZĘSTSZE POSTACIE CHŁONIAKA U KOTÓW.

U kotów najczęstsze postacie tego rodzaju nowotworu występują w formie:

  • pokarmowej (w przeważającej części),
  • śródpiersiowej,
  • wieloogniskowej.

Postać pokarmowa chłoniaka i jej rozwój z powodów innych schorzeń.

Wśród nich między innymi:

nieswoiste zapalenie jelit (IBD – choroba o przewlekłym stanie),

brak odpowiedniej diety,

narażenie zwierzęcia na dym papierosowy (zwiększa dwukrotnie ryzyko raka).


Metody diagnostyczne i wykrywanie chłoniaka u kotów.

W zależności od rasy zwierzęcia, jego statusu immunologicznego oraz miejsca chłoniak u kotów występuje w różnych formach. Najlepszą metodą jego wykrycia są specjalistyczne badania histopatologiczne, często immunohistomiczne, które określają też jego stopień zaawansowania. Dzięki nim można dobrać odpowiednie leczenie, które często w przypadku kotów jest wysoce indywidualne.


Rokowania po wykryciu chłoniaka u kota.

Na podstawie różnych czynników, które spowodowały nowotwór, jak i określają, w jaki sposób należy podjąć leczenie. Wyróżniamy tu:

- postać anatomiczną, czyli rodzaj raka zależnie od rasy kota, tak jak w przypadku np. kotów syjamskich, które w przypadku chłoniaka śródpiersiowego mają dużo dłuższy okres przeżywalności niż przy innych jego odmianach,

- typ komórkowy. Okres przeżycia zależy od złośliwości danego nowotworu. Im mniej złośliwy tym jest on dłuższy.

- zaawansowanie kliniczne. Podobnie jak w przypadku ludzi, jeżeli kot posiada już objawy choroby, ma dużo gorsze rokowania.

- status immunologiczny. W przypadku kota pozytywnego w badaniu na wirusa FeLV (białaczka zakaźna), rokowania są dużo gorsze, a kot zazwyczaj żyje dużo krócej.

- waga zwierzęcia. Kot, który podczas trwania leczenia traci na wadze, ma dużo gorsze rokowania ze względu na mniejszą odpowiedź na leczenie. Terapia, aby niosła dobre rokowania, nie powinna wpływać na masę kota.

- BCS. Body condition score, czyli współczynnik określający kondycję kota. Koty z BCS mniejszym niż w przedziale 5-9 mają mniejszy okres przeżycia.

W przypadku kotów immunofenotyp nie ma znaczenia, jeżeli chodzi o rokowania.


Leczenie chłoniaków u kotów.

Podejmując leczenie raka u naszego mruczka, warto pamiętać, że należy przed nią unikać terapii za pomocą leków z grupy glikokortykosteroidów. Ponadto chłoniak u kota najczęściej leczony jest chemioterapią wielolekową. Jeżeli chodzi o inne rodzaje terapii, radioterapię stosuje się na przykład w przypadkach nowotworu jamy nosowej. Bardzo rzadko terapia przeciwnowotworowa chłoniaka u kota ma formę operacyjną, stosuje się ją wyłącznie w niektórych przypadkach chłoniaków przewodu pokarmowego.


Wyniki terapii przeciwnowotworowych w przypadku chłoniaka u kotów są zadowalające. Całkowita remisja raka pojawia się w około 60-70% przypadków. Ponad 90% kotów przechodzi przez terapię z bardzo dobrym samopoczuciem, pozostałe 10% odczuwa efekty uboczne. Jeżeli chodzi o przeżycie, okres ten w zależności od rodzaju chłoniaka waha się w przedziale od 4 do 10 miesięcy, ale u 20-30% kotów wynosi on nawet dwa lata.