Chłoniak u psów
Chłoniak u psów, przyczyny i leczenie.
Jest jednym z najczęściej występujących nowotworów występujących u psów, szacuje się, że ta odmiana raka, to nawet do 20% spośród wszystkich występujących u tego gatunku. Skupia się głównie na węzłach chłonnych, a następnie organach wewnętrznych, takich jak śledziona czy wątroba.
Przyczyny powstawania chłoniaka u psów.
Zazwyczaj są one nieznane, ale istnieją pewne stałe, które mają wpływ na jego rozwój. Wśród nich wymienia się między innymi:
- leczenie immunopresyjne,
- pewne predyspozycje genetyczne,
- narażenia na promieniowanie jonizujące.
Dodatkowo wśród czynników ryzyka wymieniamy:
-zagrożenie wynikające ze specyfiki rasy psa, tu boksery, rottweilery i inne.
- wiek psa, głównie narażone są psów wieku średnim i starsze (od około 6-7 roku życia).
Rodzaje kliniczne chłoniaka u psów.
- postać wieloogoniskowa występująca u 80-85% przypadków.
- postać sródpiersiowa obejmująca około 5% zachorowań,
- postać pokarmowa występująca u 5-7% chorych psów,
- poza tym rzadziej postacie takie jak nerkowa, skórna, nerwowa i oczna.
Klasyfikacja chłoniaka według światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
- stopień I – kiedy obszar, na którym znajduje się nowotwór, jest ograniczony do pojedynczego węzła chłonnego, albo tkanki limfoidalnej znajdującej się w granicach pojedynczego narządu.
- stopień II – kiedy nowotwór rozprzestrzeniony jest na węzłach chłonnych w danej okolicy.
- stopień III – faza, gdy nowotwór obejmuje uogólnione węzły chłonne.
- stopień IV – kiedy tkanka rakowa zajmuje wątrobę i/lub śledzionę.
- stopień V – występują już zmiany w obrazie krwi, szpiku oraz narządów wewnętrznych.
Metody rozpoznania chłoniaka u psów.
Aby dokładnie rozpoznać i zdiagnozować chłoniaka u psów, należy poddać zwierzę kompleksowym badaniom. W tym:
- badania krwi,
- badania moczu,
- badanie histopatologiczne lub cytopatologiczne (zaleca się też często immunohistochemiczne)
- RTG i USG.
- badania szpiku kostnego.
Rokowania i leczenie chłoniaka u psów.
Według badań ponad 75% chłoniaków to nowotwory B-komórkowe natomiast T-komórkowe pozostałe 15-25%.
Podczas leczenia ego typu nowotworu u psa, głównym celem jest poprawa komfortu i przedłużenie życia zwierzęcia. Zarówno psy, jak i koty chore na chłoniaka przeżywają bez leczenia około 4-6 tygodni.
Leczenie chłoniaka u zwierząt to dwie metody, czasami stosuje się trzecią.
- Pierwsza to leczenie paliatywne, które przedłuża życie zwierzęcia średnio o 53 dni. Polega ona na podawaniu leków sterydowych. Remisja całkowita przy tym leczeniu wynosi około 17%.
- Drugi rodzaj leczenia to chemioterapia. Jest ona o wiele bardziej skuteczna, ale też wymaga odpowiedniego zindywidualizowania pod pacjenta.
Efekty uboczne leczenia chłoniaka u psów.
Okazuje się, że psy znoszą terapia przeciwnowotworową bardzo dobrze i tylko około 5% odczuwa efekty uboczne. Jest to bardzo ważne, tym bardziej że leczenie w 75-95% przypadków przedłuża życie w stanie komfortu nawet o 36 miesięcy.
W przypadku remisji chłoniaka szansa na jego ponowne zaleczenie to nawet 40-80%. Natomiast 10-15% zwierząt doświadcza całkowitego wyleczenia.
Ponadto występują też chłoniaki o niskim indeksie mitotyczny, które mają bardzo wolny czas podziału. W tym wypadku często nie podejmuje się ich leczenia lub stosuje się terapię lekami doustnymi, cytostatycznymi. W przypadku tego rodzaju raka rokowania zwierzęcia są o wiele lepsze.
Immunoterapia:
Przeciwciała monoklonalne.
Pierwszy rodzaj immunoterapii to zastosowanie przeciwciał. Sprawdza się wyjątkowo dobrze podczas leczenia nowotworów u ludzi. Ważne jest także to, że metoda przynosi też wyjątkowo obiecujące rezultaty w weterynarii, szczególnie w leczeniu chłoniaka DBCL podczas leczenia skojarzeniowego.
Przeciwciała monoklonalne wiążą się do docelowego antygenu oraz wymuszają ekspresję białka na błonie komórek nowotworowych. W leczeniu chłoniaka folikularnego czy DBCL wykorzystywany jest rituximab jako chimeryczne monoklonalne przeciwciało anty-CD20 w terapii skojarzeniowej z chemioterapią CHOP.
